نمره سفیر اسبق ایران در انگلیس به سیاست خارجی
تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۲۰۱۳۸
به گزارش «تابناک» به نقل از هم میهن، این گفت و گو به شرح زیر است:
چه نمرهای به کارنامه سیاست خارجی ابراهیم رئیسی میدهید؟
نمره ۲ با ارفاق. همین دو نمره هم، چون دلم برای امیرعبداللهیان سوخت.
با حامیان سیاست خارجی دولت که حرف میزنیم همه به اتفاق عضویت ایران در پیمان شانگهای را تکدستاورد دولت میدانند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگر توازن در روابط خارجیمان برقرار میکردیم میتوانستیم حداکثر بهرهبرداری را در همه امور در رقابت بین قدرتها داشته باشیم. دنیای امروز بعد از فروپاشی و بعد از اینکه آمریکا با چالشهایی روبهرو شده، به سمت چندقطبی حرکت میکند. قبلا هم میگفتند یک-چندقطبی. یک، آمریکا بود که در رأس نظم جهان بود که ما چالش جدی با همین رأس هرم ایجاد کردیم. فکر میکردیم با پیمان شانگهای میتوانیم به اندازه کافی با آمریکا تقابل کنیم.
درحالیکه خود چینیها هم ضمن اینکه مشکلاتی با آمریکا دارند و شاید در آینده این مشکلات افزونتر هم بشود و چهبسا روزی کارشان به تقابل نظامی هم برسد، اما اولویتش را از دست نداده است. اولویتش توسعه اقتصادی است و بر مبنای آن میخواهد به قدرت اول دنیا تبدیل شود. درحالیکه ما فکر میکردیم روی دیوار چین میتوانیم یادگاری بنویسیم. پیمان شانگهای از ابتدا هم بهعنوان یک مجموعه همکاریهای اقتصادی مطرح شد، درحالیکه ما فکر میکردیم میتوانیم در مسائل دیگر امنیتی و حتی اجتماعی از آنجا بهره ببریم.
از همین باب هم روابط با روسیه و چین را استراتژیک میخوانیم، آنها حداکثر میگفتند ما روابط خوبی با ایران داریم. این روابط خوب و تحسینشده با روابط استراتژیک مدنظر ما، متفاوت است. ما تصوراتی برای خودمان داشتیم و براساس این تصورات جلو رفتیم. هنوز آثار و نتایجی را که از عضویت و همراهی در پیمان همکاریهای شانگهای انتظار داشتیم، شاهد نیستیم.
در سفر شیجینپینگ به عربستان هم دیدیم که نتیجه این روابط چه شد. باید از رئیسجمهور چین پرسید شما که رفته بودید آنجا کار اقتصادی کنید، چطور اظهارنظر علیه تمامیت ارضی ایران و مسئله جزایر را مطرح کردید؟ عدم دخالت در امور همسایگان را به عربستان و مسئله سه جزیره را به امارات امتیاز میدهید و بهصراحت هم بیان میکنید؟ این نشان میدهد آن توازن و هماهنگی و اقتداری را که باید در دیپلماسی داشته باشیم نداریم.
مشکل نبود توازن در سیاست خارجی کجاست؟
اگر توازن در روابط با اروپا، آمریکا، چین و روسیه و همچنین سایر قدرتهای بزرگ مثل هند و برزیل، برقرار میشد، آنوقت در جایگاهی قرار میگرفتیم که آن جایگاه را نمیتوانند بهراحتی خدشهدار کنند. حسن روحانی چقدر تاکید کرد که بگذارید برجام را به سرانجام برسانیم، اما بهرهبرداری برای شما. اجازه ندادند. فکر کردند شرایط ثابت میماند. ببینید چقدر شرایط متغیر شده است. ما هنوز میگوییم آمریکاییها پیامهای خوب میدهند و میخواهند به برجام برگردند، درحالیکه آنها میگویند اولویتمان تغییر کرده است. این یعنی آمریکاییها دست بالا را گرفتهاند تا حداکثر امتیاز را بگیرند.
درحالیکه ما مدتهاست به همان برجام ۲۰۱۵ هم راضی شدهایم و دنبال همان هستیم، اما به همان هم نمیتوانیم دسترسی پیدا کنیم. اینکه این سیاست خارجی را رئیسی و وزارت خارجه دارند تایید میکنند یا از جای دیگری تدوین میشود، هر کدام که هست اشکالاتی دارد. اینها نتوانستهاند مسائل را بهخوبی ساماندهی و مدیریت و منافع کشور را تامین کنند.
در مورد سیاست خارجی معطوف به همسایگان چطور؟ آیا این سیاست خارجی دولت سیزدهم موفقیتآمیز بوده است؟
الان گفته میشود بیش از شش میلیون پناهجوی افغانی در ایران است. اینها به سمت ایران سرازیر شدهاند درحالیکه طالبان سهمیه آب هیرمند ما را نمیدهد. این چه تعاملی است که با افغانستان کردیم؟ هنوز این دولت بهرسمیت شناخته نشده و اینطور دارد با ما رفتار میکند. سوال اینجاست که قرار است چه تعاملی با اینها برقرار کنیم که در همه جا دست پایین را داشته باشیم. در مورد جمهوریآذربایجان هم آقای علیاف در این چندوقته اظهارنظرهایی علیه ایران مطرح کرده که قد و قواره این حرفها نبوده. این هم ناشی از سیاستهایی است که در قبال این کشور داشتهایم و نتوانستیم تعادل لازم را برقرار کنیم، که حالا ترکیه تعیینکننده سیاستهای جمهوریآذربایجان باشد. با ترکیه هم داریم کجدار و مریز رفتار میکنیم.
اگر نتوانیم توازنی در رابطه با این کشور داشته باشیم، اینها به مسیر جمهوریآذربایجان چشم دوختهاند که بتوانند این مسیر را به شرق دریای خزر وصل کنند. در مورد اعراب هم میبینید که یکییکی ذیل پیمان آبراهام بهسمت روابط با اسرائیل میروند. اسرائیل تا حدودی توسط این کشورها ایران را دوره کرده است. از یک طرف در کردستان عراق، از طرف دیگر در جمهوریآذربایجان و از طرفی با کشورهای عربی؛ از جمله بحرین و امارات. زمزمههایی در مورد عربستان هم به گوش میرسد. اینها همه نتیجه عملکردهایی است که تجمیعشده و هر کسی از هر کجا بلند میشود یک ضربه به ما میزند.
منبع: تابناک
کلیدواژه: آلودگی هوا سهام عدالت قانون هوای پاک حمید فرخ نژاد قاسم سلیمانی حماسه 9 دی سفیر پیشین ایران دیپلمات پیشین دولت رئیسی سیاست خارجی امیرعبداللهیان آلودگی هوا سهام عدالت قانون هوای پاک حمید فرخ نژاد قاسم سلیمانی حماسه 9 دی جمهوری آذربایجان داشته باشیم سیاست خارجی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۲۰۱۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاستگذاری صحیح برای گسترش روابط با همسایگان در حوزه تقویت جایگاه گازی چگونه باید باشد؟
محمدعلی قدیری، کارشناس انرژی در خصوص اقداماتی که دولت سیزدهم و وزارت نفت در خصوص افزایش تعاملات با کشورهای منطقه در حوزه انرژی به اجرا گذاشته اند، به خبرنگار قدس تصریح کرد: دیپلماسی انرژی یکی از نقاط قوت کشور ما محسوب می شود. وابسته کردن کشورهای همسایه به لحاظ انرژی به خودمان، از ابعاد مختلفی برایمان نفع دارد.
وی ادامه داد: افزایش تعاملات با کشورهای منطقه در حوزه انرژی و به اجرا گذاشتن دیپلماسی فعال انرژی در منطقه باعث بالا رفتن سطح درآمدهای ارزی کشورها، وابستگی دیگران به ما و تقویت جایگاه مان در منطقه می شود. از آنجائیکه گاز خاصیت تحریم پذیری کمتری دارد، گسترش روابط گازی کشور با همسایگان می تواند بسیار موثر باشد.
استفاده از گاز وارداتی از ترکمنستان برای رفع ناترازی گازی کشور برایمان مزیت بالایی دارد
این کارشناس انرژی توضیح داد: افزایش تعاملات در منطقه در حوزه گازی به درستی در دستور کار قرار گرفته است. از آنجائیکه ما خودمان با موضوع ناترازی گاز روبرو هستیم، دولت باید به فکر واردات گاز نیز باشد. گفته می شود که خط لوله گازی ایران و ترکمنستان از ظرفیت 40 میلیون متر مکعبی در روز برخوردار است. باید گزینه های جذابی پیش روی عشق آباد قرار دهیم که به جای صادرات گاز به چین، بخشی از آن را در حد ظرفیت خط لوله موجود در اختیار ما قرار دهد.
قدیری گفت: استفاده از گاز وارداتی از ترکمنستان برای رفع ناترازی گازی کشور و همچنین ارائه این گاز به نیروگاه ها و جلوگیری از سوزاندن گازوئیل برایمان مزیت بالایی دارد.
دریافت نفت کوره به جای وجوهات صادرات گاز به عراق روشی است که باید ادامه پیدا کند
وی ادامه داد: در ارتباط با عراق نیز سیاست های خوبی در زمینه انرژی به اجرا گذاشته شد. به ویژه دریافت نفت کوره به جای وجوهات مربوط به صادرات گاز به این کشور روش مناسبی است که باید ادامه پیدا کند. این ماده کاملاً نقد شونده است و قابل تحریم نیست. به طور کلی، تهاتر چاره اندیشی مناسبی است که در دستور کار قرار دادیم.
این کارشناس انرژی توضیح داد: دیپلماسی انرژی دولت فعلی نسبت به دولت قبل بهبود یافته است. به ویژه اقداماتی که در ارتباط با ترکیه، عراق، پاکستان و ترکمنستان به منظور گسترش روابط در حوزه انرژی انجام داده ایم، قابل قبول است. اما این حد از اقدامات هنوز کافی نیست و نیاز است بر فعالیت های خودمان در این حوزه ها اضافه کنیم.
گفتنی است، وزارت نفت طی سال های اخیر و به ویژه بعد از اعمال تحریم های همه جانبه علیه صنایع نفت و گاز کشور، نقش مهم و موثری در حوزه خنثی سازی تحریم ها برعهده داشته است. افزایش تعاملات با کشورهای همسایه و رایزنی برای برقراری روابط گسترده تر در حوزه انرژی نیز از جمله راهکارهای پیش رو برای بی اثر کردن تحریم هاست.
دولت فعلی به جای چشم دوختن به نتیجه مذاکرات و امید داشتن به رفع تحریم ها، درصدد خنثی سازی تحریم ها برآمد. در این راستا، سیاست هایی به اجرا گذاشته شد. استفاده حداکثری از توان دانش بنیانی کشور، توسعه زنجیره ارزش محصولات، عرضه نفت به پالایشگاه های کوچک در شرق آسیا، سهامداری در پالایشگاه های فراسرزمینی و صدور خدمات فنی و مهندسی از جمله این سیاست ها هستند.
در ادامه سیاست های اعمالی به منظور خنثی سازی تحریم ها، وزارت نفت دیپلماسی فعال انرژی را در پیش گرفته است. در این چارچوب، افزایش تعاملات با کشورهای منطقه در دستور کار قرار دارد.به زعم کارشناسان، افزایش روابط با کشورهای همسایه نه تنها به لحاظ اقتصادی برای طرف های درگیر رابطه سودمند است، بلکه به لحاظ تأمین امنیت منطقه نیز به نفع تمامی کشورهای منطقه است. از سوی دیگر، وابسته کردن کشورهای دیگر به خودمان، در راستای تأمین منافع ملی ماست.
زهرا طوسی